Bij langdurige bloostelling aan een ziekte of stress, waarbij je immuunsysteem continue aan het werk is, kunnen cytokines ontregeld raken. We spreken dan van een langer dan noodzakelijk aanhoudende immuunrespons. Een ziekte zoals kanker kan ervoor zorgen dat je immuunsysteem gevoeliger wordt. Het reageert dan sneller en heftiger op virussen. Bij kanker word je ook nog eens langdurige blootgesteld aan stress. Zo wordt er dus een extra beroep op je immuunsysteem gedaan. Beide processen kosten enorm veel energie, niet zo gek dus dat je energieniveau verstoord raakt en je je moe voelt.

Na behandelingen voor kanker, is er in het immuunsysteem een verhoogde ontstekingsbevorerende stof (IL-6) te zien. De stof IL-6 wordt in verband gebracht met vermoeidheid. In de laatste onderzoeken wordt een verhoogde concentratie van de stof Il-6 gezien bij fatiqued breast cancer suvivors vergeleken met niet fatique suvivors.

Ook je immuunsysteem is langere tijd overbelast geweest en heeft rust nodig om te herstellen.

Hoe raakt je energiebalans verstoord?

Kanker hebben is een enorm stressvol. Wanneer kanker wordt gediagnosticeerd staat je hele leven op zijn kop en is alle zekerheid verdwenen. Het doet een groot beroep op je, lichaam maar ook op emotioneel, sociaal en mentaal gebied heeft het impact.

Als er veel van je gevraagd wordt, raakt je energieniveau verstoord en voel je vermoeid. Vermoeidheid is een waarschuwing van ons lichaam. Het betekent dat je tijd en ruimte moet nemen om je energievoorraad aan te vullen. Hiervoor is activatie van ons rust en herstel systeem nodig dus van het parasympatische zenuwstelsel of ook wel ons rempedaal. Dat systeem zet o.a voedingsstoffen om in energie.

Wij zijn in staat, rust uit te stellen. Bijvoorbeeld tijdens de behandelingen voor kanker. De stresshormonen, adrenaline en cortisol, zorgen ervoor dat we prestaties kunnen leveren, terwijl onze gewone energievoorraad allang op is. Stresshormonen hebben de eigenschap, ons lichaam in de actiemodus te houden. Ons actiesysteem, het sympatisch zenuwstelsel blijft aan staan. Je hartslag versnelt, de frequentie van je ademhaling stijgt en de spierspanning in je hele lichaam neemt toe. Mensen waarbij het actiesysteem (lang) aan staat, geven vaak aan ´zich niet goed te kunnen ontspannen´.

Als je actiesysteem continue aan staat, kost dat veel energie en er is maar heel beperkt energie beschikbaar. Daarom doe je dan zoveel mogelijk op de automatische piloot. Beslissingen worden onbewust (amygdala-controlled) genomen, in plaats van door je bewuste brein (frontale cortex). Om energie te besparen negeer je onbewust lichaamssignalen, je voelt niet meer goed dat je moet rusten. Als je niet rusten en maar doorgaat, neemt je energie af en je vermoeidheid toe. En zo ontstaat er een vicieuze cirkel.

Daarnaast zorgt langdurige bloostelling aan kanker of stress, ervoor dat je imuunsysteem uit balans raakt. En wordt er een verhoogde ontstekingbevorderende cytokine IL-6 in het immuunsysteem gezien, die in verband gebracht met vermoeidheid.

Er zijn dus een hoop processen, die onbewust plaats vinden in je lichaam en invloed hebben op jou energieniveau.